Do windy najpierw wchodzą kobiety i osoby starsze. Mężczyzna trzyma drzwi, gdy przepuszcza kobietę. Kiedy do windy wchodzi starszy człowiek, wtedy drzwi trzyma młodszy. Przy wysiadaniu można przepuścić „uprzywilejowane osoby”, ale w tłumie ludzi lepiej kierować się kolejnością. Jeśli towarzyszy nam dużo osób, my jedziemy na wyższe piętro, a ktoś chce zatrzymać się na niższym, najgrzeczniej będzie wyjść na chwilę i pozwolić komuś spokojnie opuścić pomieszczenie.
Wchodząc do windy albo dołączając do innych, oczekujących na windę, kulturalnie jest powiedzieć „Dzień dobry”. Przywitanie jest nawykiem, świadczącym o dobrym wychowaniu, nawet kiedy nie zna się towarzyszących osób. Opuszczając pomieszczenie, dobrze pożegnać się słowami „Do widzenia”. Powitanie i pożegnanie zależy od kolejności ludzi wchodzących do windy i wychodzących z niej. Wiek, płeć, wyższe lub niższe stanowisko w pracy nie mają więc znaczenia.
Kiedy osoba nie mieści się do windy, lepiej pójść po schodach lub zaczekać na swoją kolej. Towarzystwo obcych osób w bliskiej odległości nie jest przyjemne, dlatego dobrze uważać na to, żeby nie zrażać do siebie innych. Rozmowy na prywatne tematy są nietaktem wśród ludzi niewtajemniczonych w sprawę. Zbyt głośny ton głosu też może wywołać irytację.
Jeśli zna się kogoś, można zacząć rozmowę. W przypadku obcych ludzi obowiązuje savoir–vivre. Dialog zaczyna starszy człowiek, osoba na wyższym stanowisku. W przypadku kobiet i mężczyzn nie będzie nietaktem, jeśli pan pierwszy rozpocznie rozmowę.
Nie wolno natomiast palić papierosów w windzie. Niekulturalne jest pozostawianie po sobie zapachu papierosa. Tak samo jak nie pali się w urzędzie, kościele i innym publicznym miejscu, tak i w windzie takie zachowanie nie powinno mieć miejsca.
Zapach perfum po osobie, która niedawno z niej wyszła savoir–vivre uważa za przesadną dbałość o siebie. Etykieta zaleca umiar, także w ilości perfum.
Uwaga!
Niedozwolone jest także zostawianie w windzie napisów i rysunków na ścianach. Savoir–vivre traktuje takie zachowanie jako dewastowanie pomieszczenia. Jeśli dziecko pozostawi taką „twórczość” po sobie, rodzice powinni nie tylko zwrócić na to uwagę, ale też postarać się, aby napis lub szkic zniknął z windy.
Znaliście powyższe zasady? Stosowaliście je, jadąc windą?