Sztuki walki – rodzaje

Karate

Wciąż chyba najpopularniejsza sztuka walki. Karate tradycyjne jest nastawione przede wszystkim na walkę, ale osoby, które miały z nim dłużej do czynienia raczej nie polecają tej sztuki jako najlepszej metody samoobrony. Na ulicy może okazać się zupełnie niepraktyczna. Jest za to wskazana dla osób szukających w sporcie również rozwoju duchowego. Nowsze podejście do karate stara się dostrzec w nim również drogę do doskonalenia psychofizycznego.

Boks

Propozycja dla osób o dobrej kondycji fizycznej, lubiących intensywny wysiłek. Jest świetnym sposobem na trening szybkości i wytrzymałości. Jeśli chodzi o aspekt samoobrony, może sprawdzić się w walce na średnim dystansie, na dalekim bardziej przydać mogą nam się nogi.

Kickboxing

Co sprowadza nas do sztuki walki, w której ciosy zadajemy obydwiema kończynami. Jej uprawianie dostarcza bardzo intensywnego i efektownego treningu, jako sztuka samoobrony sprawdza się wyśmienicie.

Judo

To propozycja dla osób nastawionych raczej na aspekt czysto sportowy. Świetny trening siłowy, zawiera w sobie efektowne rzuty i chwyty, ale przez zakaz stosowania ciosów, jako sztuka samoobrony raczej mało użyteczna.

Brazylijskie jiu jitsu

Sztuka walki zdobywająca sobie coraz większą popularność również w Polsce. Zawiera w sobie elementy judo, zapasów i tradycyjnego ju jitsu. Podobnie jak w judo, walka odbywa się głównie w parterze, taktyka polega na sprowadzeniu przeciwnika do parteru, unieruchomieniu go i wykonaniu techniki kończącej – dźwigni bądź duszenia, które zmuszają przeciwnika do poddania się bądź pozbawiają go przytomności. Tu również nie można wykonywać ciosów, ale uwspółcześnione wersje sztuki starają się wprowadzić do niej elementy przydatne w samoobronie. Jako, że przygotowuje do obrony przeciwko uderzeniom ostrym narzędziem, jej walory doceniają policja i wojsko.

Muay Thai

Mniej popularna za to bardzo efektywna w kontekście samoobrony sztuka walki. Jest bardzo dynamiczna, agresywna, zezwala na walkę za pomocą nóg, kolan, rąk i łokci.

Capoeira

Na koniec propozycja o zdecydowanie najmniej utylitarnym podejściu. Zawiera w sobie sporo elementów tańca i akrobatyki, świetna dla osób upatrujących w sztukach walki możliwości rozwoju duchowego.