Lodowisko
Mecze hokeja odbywają się na otoczonym bandami lodowisku o wymiarach minimalnych 56×26 m, a maksymalnych 61×31 m (w Stanów Zjednoczonych i Kanadzie lodowiska mogą być mniejsze). Plac gry podzielony jest na trzy części – tercje. Są one oddzielone od siebie niebieskimi liniami. Na przeciwległych końcach lodowiska umiejscowione są bramki o wymiarach 183×122 cm. Do obszaru boiska zalicza się również ławkę rezerwowych oraz ławkę kar.

hokej na lodzie

Fot. sxc.hu

Zawodnicy
W skład drużyny hokejowej wchodzi 22 zawodników w tym dwóch bramkarzy. Na boisku przebywać może jednak równocześnie tylko sześciu graczy jednego zespołu. Zmiany następują na bieżąco albo w przerwach w grze. Gdy z jakiegoś powodu liczba graczy jednego zespołu przebywających w tym samym czasie na boisku przekracza dozwoloną szóstkę, następuje dwuminutową kara techniczna. Celem gry jest umiejscowienie krążka w bramce przeciwnika; drużyna, która dokona tego większą ilość razy, zwycięża.

Przebieg gry
Krążek może być przez zawodnika uderzony nie tylko kijem, ale też łyżwą albo ręką (bramka może być jednak zdobyta tylko przy użyciu kija). Uderzenie ręką jest dopuszczalne pod warunkiem, że nie jest to podanie do zawodnika ze swojej drużyny. Kij w trakcie uderzenia nie może być wzniesiony do góry wyżej niż linia ramion. Oba te przewinienia kończą się zarządzeniem przez sędziego wznowienia gry. Polega ono na tym, że dwójka graczy z przeciwnych zespołów staje naprzeciw siebie, sędzia rzuca krążek miedzy nich, a oni próbują go przejąć. Wznowienie gry następuje również w sytuacji, gdy krążek zniknie z jego pola widzenia (wypadnie w trybuny, bramkarza zasłoni go ciałem albo jeden z zawodników zasłoni go na dłużej niż trzy sekundy) oraz po każdej zdobytej bramce w meczu.

Jeśli któryś z graczy wybije krążek z własnej połowy na połowę przeciwnika tak, że minie on linię bramkową, nie dotykając po drodze żadnego zawodnika (żaden z nich nie będzie miał możliwości jego przejęcia), następuje tzw. uwolnienie. Gra wraca wówczas do tercji obronnej drużyny, która zagra w ten sposób. Uwolnienia nie odgwizduje się, jeśli krążek wybije w ten sposób drużyna grająca w osłabieniu oraz gdy krążek wpadnie do bramki.

Gdy zawodnik którejś z drużyn znajdzie się w tercji przeciwnika przed krążkiem wbitym tam przez jego partnera z drużyny, odgwizdana zostaje pozycja spalona – gra zostaje wówczas cofnięta do tercji środkowej. Gracz znajdujący się na pozycji spalonej może z niej uciec (wycofać się do strefy neutralnej), a następnie ponownie wjechać do strefy obronnej rywala – mamy wtedy do czynienia z tzw. odłożonym spalonym.

Jednym z nowszych przepisów jest reguła o zabronionej strefie bramkarza. Oznacza ona, że bramkarz popełnia wykroczenie jeśli gra krążkiem za linią bramkową (za wyjątkiem trapezu znajdującego się za bramkami). Grozi mu za to kara 2 minut.

Wykroczenia i kary
Do nieprzepisowych zagrań w hokeju zalicza się: zahaczanie, spowodowanie upadku przeciwnika, trzymanie przeciwnika lub jego kija, niebezpieczna gra wysoko uniesionym kijem, brutalność w grze, udział w grze większej liczby zawodników niż dozwolona w danym momencie, uderzenie lub kłucie kijem, kłucie kijem, atak łokciem lub kolanem, atak z tyłu, podcinanie, wrzucenie na bandę, opóźnienie gry, celowe poruszenie bramki, celowe wybicie krążka za bandę, celowe rzucenie kija w stronę krążka, gra złamanym kijem i wreszcie używanie nieprzepisowego sprzętu i wyposażenia.

W przypadku złamania przepisów zostaje odgwizdany faul (sędzia może nie przerwać gry i zastosować przywilej korzyści). Faulujący zawodnik odsyłany jest na ławkę kar na dwie albo pięć minut. W tym czasie drużyna gra w osłabieniu. Zawodnikowi może również zostać przyznana kara indywidualna – schodzi wtedy na 10 minut lub całkowicie zostaje wyeliminowany z gry. Trener ukaranej drużyny wprowadza na jego miejsce nowego gracza. W związku z tym, że na boisku przebywać musi jednocześnie co najmniej trzech zawodników jednej drużyny, w sytuacji gdy na ławce kar przebywa już trzech graczy, każda następna kara dla zawodnika z tej drużyny zostaje zawieszona do momentu, w którym na boisko po zakończeniu swojej kary wróci ukarany wcześniej zawodnik. Jeśli drużyna grająca w osłabieniu traci bramkę, na boisko przez zakończeniem kary może powrócić zawodnik, ale tylko jeśli byłą to kara 2-minutowa.

Uwaga!

Rzut karny odgwizdywany jest w sytuacji, w której sfaulowany został zawodnik, za którym znajdował się już tylko bramkarz. W trakcie jego wykonywania na tafli pozostaje tylko wykonawca i bramkarz. Strzelec ustawia się na połowie boiska, po czym dowolny sposób przejmuje krążek, podjeżdża pod bramkarza i oddaje strzał.

Czas gry i rozstrzygnięcie
Mecz hokejowy składa się z trzech tercji, każda po 20 minut (zegar zatrzymywany jest, gdy wystąpi przerwa w grze). Mecz nie może zakończyć się remisem. Jeśli tak się stanie dochodzi do 10-minutowej dogrywki (w NHL trwa ona 5 minut). Jeśli i ona nie przyniesie rozstrzygnięcia, dochodzi do rzutów karnych w seriach po 3. Zwycięstwo w regulaminowym czasie gry oznacza 3 punkty, po dogrywce albo karnych zwycięzca dostaje 2 punkt, a pokonany 1.

Graliście kiedyś w hokeja? Jak Wam się podobało?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułZasady gry w koszykówkę
Następny artykułZasady gry w golfa

Emilia Klima - absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, pasjonatka sportu i pisania nie tylko o sporcie. Od 2008 roku współpracuje z działem sport-rozrywka serwisu gazeta.pl, w międzyczasie pisywała do innych portali internetowych zajmujących się tematyką sportową. Miłośniczka pływania i jazdy na rowerze.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Jako posiadaczka (do niedawna) rodzeństwa płci męskiej wyłącznie, nie miałam innego wyjścia jak śledzić wydarzenia sportowe, odkąd tylko byłam we właściwym wieku do zrozumienia tego, co się dzieje w telewizorze. Myślę, że nie będzie wiele przesady w stwierdzeniu, że bardziej niż na wieczorynce wychowałam się na wieczorach z Ligą Mistrzów. Gdzieś w międzyczasie moje zainteresowanie futbolem osłabło najpierw na rzecz siatkówki, a później Formuły 1, nadal jednak sport stanowi ważny element mojego życia.

Nie inaczej jest z jego czynnym uprawianiem. Staram się, by aktywność fizyczna była dla mnie przede wszystkim źródłem przyjemności, dlatego trzymam się z dala od tych sportów, których zwyczajnie nie lubię. Gustuje szczególnie w pływaniu, dyscyplinie pozwalającej rozwijać równomiernie niemal wszystkie partie mięśniowe, przy okazji spalić sporo kalorii z wysiłkiem odczuwalnym dopiero po wyjściu z wody. Przy sprzyjającej pogodzie nie wzgardzę rowerem lub rolkami, lubię się również od czasu do czasu porządnie rozciągnąć. (W czasach swojej największej elastyczności potrafiłam nawet zrobić szpagat, ha!).

Co robię kiedy nie oglądam sportu lub go nie uprawiam? Piszę. To czym, się zajmuję pozwala mnie zatem na połączenie dwóch największych pasji. Kiedy nie oddaję się żadnej z nich, w wolnym czasie oglądam amerykańskie seriale lub europejskie filmy, a kiedy wyłączą mi prąd, czytam książki.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here