Boisko i zawodnicy
Mecze piłkarskie odbywają się na prostokątnym polu gry o wymiarach 64–75 m x 100–110 m. Po przeciwległych stronach pola gry ustawione są dwie bramki o szerokości między wewnętrznymi krawędziami słupków 7,32 m i wysokości dolnej krawędzi poprzeczki od podłoża 2,44 m. Plac gry na dwie równe części rozdziela linia środkowa, a wokół jej centralnego punktu narysowany jest okrąg o promieniu 9,15 m. Przed każdą z bramek dodatkowe linie wyznaczają pole bramkowe. Jest to prostokąt o wymiarach 40,32 m na 16,5 m.

W każdej drużynie jest 11 graczy podstawowych: bramkarza oraz obrońcy, pomocnicy i napastnicy. Liczba piłkarzy na poszczególnych pozycjach może się różnić w zależności od taktyki przyjętej przez trenera. Kadrę uzupełnia jeszcze maksymalnie 7 graczy rezerwowych. Limit zmian zawodników przysługujący każdej drużynie będzie zależał od rodzaju i regulaminu rozgrywek, ewentualnie wcześniejszych ustaleń trenerów (na przykład w meczach sparingowych).

piłka nożna

Fot. photoxpress.com

Ogólne zasady gry
Cel rywalizacji jest prosty – wbicie rywalowi jak najwięcej goli (celnych trafień w siatkę). Zwycięża drużyna, która w regulaminowym czasie gry zaliczy więcej trafień. Zawodnicy z pola mogą w trakcie gry dotykać piłki nogą, głową lub klatką piersiową. Rąk w czasie gry użyć może tylko i wyłącznie bramkarz. Ale tu również są wyjątki – golkiper nie może łapać piłki w dłonie, jeśli ta została w obrębie jego pola bramkowego podana przez kolegę z zespołu nogą, a także po wykonaniu rzutu z autu (przez zawodnika tej samej drużyny).

Kary i wykroczenia
Za zagrania niezgodne z przepisami, regulamin przewiduje dla piłkarzy cztery rodzaje kar: rzut wolny bezpośredni, rzut wolny pośredni, rzut karny i wreszcie kary indywidualne. Rzut wolny bezpośredni wykonuje drużyna, kiedy piłkarz przeciwnika dopuści się faulu. Może być on odgwizdany w następujących sytuacjach: kopanie przeciwnika, podstawianie mu nogi, skakanie na niego, przytrzymywanie za koszulkę, oplucie rywala oraz rozmyślne dotknięcia piłki ręką przez gracza z pola. Jeśli sędzia odgwiżdże faul, gra jest przerywana i wznawia się ją z miejsca, w którym doszło do faulu zawodnik z poszkodowanej drużyny. Sędzia nie musi jednak od razu przerywać gry. Gdy widzi, że mimo faulu drużyna w ataku nadal utrzymuje się przy piłce, może skorzystać z zasady przywileju korzyści i puścić grę. Jeśli do któregoś z opisanych wyżej wykroczeń dojdzie w polu karnym, sędzia odgwizduje rzut karny.

Z pośredniego rzutu wolnego, strzał nie może być wykonany prosto na bramkę. Jeśli bezpośrednie trafienie zakończy się w tym przypadku golem, sędzia zarządza rzut od bramki. Z taką karą możemy spotkać się kiedy: bramkarz trzyma piłkę w rękach dłużej niż 6 sekund; we własnym polu karnym dotyka piłki rękami po raz drugi po tym, jak wypuścił ją z rąk, a nie została dotknięta przez innego zawodnika; odgwizdaniem rzutu pośredniego kończy się również złapanie piłki podanej nogą w obrębie pola karnego przez kolegę z drużyny. Piłkarz z pola może zostać upomniany, gdy gra niebezpiecznie (na przykład atakuje piłkę z wysoko uniesioną nogą), przeszkadza bramkarzowi drużyny przeciwnej w zwolnieniu piłki z rąk czy wchodzi na pole gry bez zgody sędziego.

Za wyjątkowo brutalne zagrania sędzia może przyznać zawodnikowi karę indywidualną – żółtą albo czerwoną kartę. Ta druga może być pokazana od razu albo jako konsekwencje przyznania drugiej żółtej kartki w ciągu tego samego meczu. Zawodnik ukarany czerwoną kartką musi natychmiast zejść z boiska.

Stałe fragmenty gry
Kiedy piłka po uderzeniu, podaniu lub odbiciu przekroczy całym obwodem linię boczną, sędzia zarządza rzut z autu. Zawodnik z drużyny przeciwnej niż ta, która wykopała piłkę poza boisko, wznawia grę wyrzucając piłkę oburącz znad głowy z miejsca, w którym piłka opuściła plac gry. W sytuacji w której piłka przekracza linię końcową, może dojść do dwóch rozwiązań, w zależności od tego, który zawodnik jako ostatni dotknął piłki. Jeśli był to zawodnik drużyny atakującej, odgwizdywany jest rzut od bramki. Jest on wykonywany z dowolnego miejsca pola bramkowego (piłka po zagraniu musi opuścić pole karne). Jeśli piłki ostatni dotknął przeciwnik, sędzia zarządza rzut rożny. Jest wykonywany z narożnika boiska po tej stronie bramki, po której piłka przekroczyła linię środkową.

Kolejnym stałym fragmentem gry jest rzut karny. Odgwizduje się go w przypadku faulu w polu karnym. Wykonywany jest z punktu karnego, który znajduje się w odległości 11 metrów od linii bramkowej. W trakcie jego wykonywania, w polu karnym poza piłkarzem uderzającym na bramkę znajdować może się tylko bramkarz drużyny przeciwnej, który nie może wyjść poza linię bramkową. Kiedy bramkarz obroni strzał i wybije piłkę przed siebie, pozostali zawodnicy obydwu drużyn mogą wbiegnąć w pole karne. Dozwolone jest dobijanie strzałów, sam wykonawca może uderzyć ponownie, ale tylko jeśli piłka dotknie wcześniej zawodnika drużyny przeciwnej. Kiedy piłka odbija się od słupka, strzelec może ponowić próbę (pod tym samym warunkiem).

Spalony
Na pozycji spalonej piłkarz przebywa, kiedy w momencie podania do niego piłki znajduje się bliżej linii bramkowej przeciwników niż piłka i ostatni zawodnik drużyny broniącej (nie licząc bramkarza). By sędzia odgwizdał spalonego, piłkarz musi brać czynny udział w grze (przeszkadza rywalowi, stara się dojść do piłki) albo odnosić korzyść z przebywania na pozycji spalonej (innymi słowy, stwarza zagrożenie dla bramki rywala). Gra jest w tym momencie przerywana (z reguły przez sędziów liniowych, którzy sygnalizują spalonego podniesioną chorągiewką) i wznawiana pośrednim rzutem wolnym w miejscu niezgodnej z przepisami pozycji rywala (zazwyczaj grę wykopem wznawia wówczas bramkarz).

Wyłanianie zwycięzcy
Regulaminowy czas gry to 90 minut (dwie połowy po 45 minut). Sędzia może doliczyć do tego czasu kilka minut w zależności od przerw w grze. Wygrywa zespół, który po upływie regulaminowego czasu gry ma na swoim koncie więcej goli. W piłce nożnej mecz może zakończyć się remisem. Jeśli spotkanie musi jednak przynieść rozstrzygnięcie (na przykład decyduje o awansie do dalszej części turnieju), sędzia zarządza rozegranie 30-minutowej dogrywki (dwie połowy po 15 minut). Jeśli i one nie wyłonią zwycięzcy, zawodnicy wykonują serię rzutów karnych – po 5 rzutów karnych dla każdej drużyny. W przypadku braku rozstrzygnięcia, wykonuje się na przemian po jednym rzucie karnym aż do osiągnięcia zwycięstwa przez któryś zespołów.

Kiedy ostatnio graliście w piłkę nożną? Jak sobie radziliście?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułZasady gry w piłkę ręczną
Następny artykułZasady gry w krykieta

Emilia Klima - absolwentka socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, pasjonatka sportu i pisania nie tylko o sporcie. Od 2008 roku współpracuje z działem sport-rozrywka serwisu gazeta.pl, w międzyczasie pisywała do innych portali internetowych zajmujących się tematyką sportową. Miłośniczka pływania i jazdy na rowerze.

Nasz specjalista pisze o sobie:

Jako posiadaczka (do niedawna) rodzeństwa płci męskiej wyłącznie, nie miałam innego wyjścia jak śledzić wydarzenia sportowe, odkąd tylko byłam we właściwym wieku do zrozumienia tego, co się dzieje w telewizorze. Myślę, że nie będzie wiele przesady w stwierdzeniu, że bardziej niż na wieczorynce wychowałam się na wieczorach z Ligą Mistrzów. Gdzieś w międzyczasie moje zainteresowanie futbolem osłabło najpierw na rzecz siatkówki, a później Formuły 1, nadal jednak sport stanowi ważny element mojego życia.

Nie inaczej jest z jego czynnym uprawianiem. Staram się, by aktywność fizyczna była dla mnie przede wszystkim źródłem przyjemności, dlatego trzymam się z dala od tych sportów, których zwyczajnie nie lubię. Gustuje szczególnie w pływaniu, dyscyplinie pozwalającej rozwijać równomiernie niemal wszystkie partie mięśniowe, przy okazji spalić sporo kalorii z wysiłkiem odczuwalnym dopiero po wyjściu z wody. Przy sprzyjającej pogodzie nie wzgardzę rowerem lub rolkami, lubię się również od czasu do czasu porządnie rozciągnąć. (W czasach swojej największej elastyczności potrafiłam nawet zrobić szpagat, ha!).

Co robię kiedy nie oglądam sportu lub go nie uprawiam? Piszę. To czym, się zajmuję pozwala mnie zatem na połączenie dwóch największych pasji. Kiedy nie oddaję się żadnej z nich, w wolnym czasie oglądam amerykańskie seriale lub europejskie filmy, a kiedy wyłączą mi prąd, czytam książki.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here