Jednym z obligatoryjnych ubezpieczeń, które stanowi najszerszą grupę obywateli (99% ludności Polski) jest ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
Takiemu ubezpieczeniu podlegają osoby, które pracują na podstawie każdej formy zatrudnienia (za wyjątkiem umowy o dzieło), przedsiębiorcy, duchowni, posłowie i senatorowie, więźniowie wykonujący odpłatnie pracę, bezrobotni (pod warunkiem, że są zarejestrowani i posiadają prawo do zasiłku), żołnierze, osoby pobierające zasiłki socjalne, macierzyńskie oraz stałe lub okresowe z pomocy społecznej, osoby przebywające na urlopach wychowawczych, słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej oraz stypendyści sportowi.
Bardzo ważną kwestią jest fakt iż od 1 stycznia 2010 r. wszystkie wymienione osoby, podlegające ubezpieczeniem emerytalno–rentowym są również objęte obowiązkowym ubezpieczeniem wypadkowym. W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż nie ma możliwości dobrowolnego objęcia ubezpieczeniem wypadkowym. Jeżeli chodzi o ubezpieczenie zdrowotne to podlegają mu, oprócz wymienionej wcześniej grupy osób, bezdomni, studenci, kombatanci, członkowie rad nadzorczych, emeryci i renciści (lub osoby pobierające zasiłek przedemerytalny), dzieci przebywające w placówkach pełniących funkcje resocjalizacyjne oraz uchodźcy objęci specjalnym programem integracji. Takiemu ubezpieczeniu również nie podlegają osoby pracujące na umowę o dzieło (wtedy pozostaje im ubezpieczyć się w NFZ dobrowolnie) oraz niezarejestrowani bezrobotni.
Ostatnim rodzajem obowiązkowego ubezpieczenia jest ubezpieczenie chorobowe, któremu obligatoryjnie podlegają pracownicy zatrudnieni na umowę o pracę, członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz osoby, które odbywają zastępczą służbę wojskową.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Wypowiadajcie się w komentarzach.