List intencyjny nie został w polskim prawie uregulowany, stąd też w chwili obecnej, mimo praktycznego upowszechniania się w praktyce, nie do końca wiadomo, jak należy traktować tę formę składnia oświadczeń woli drugiej stronie. List intencyjny (letter of intent, une lettre d’intention) polega na wymianie przez przedsiębiorców dokumentów obejmujących wolę zawarcia przyszłej umowy definitywnej lub nawet określenie takiego stanowiska stron w jednym dokumencie.
List intencyjny nie może być jednakże traktowany jako umowa przedwstępna – potwierdza to stanowisko zawarte w Wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 6 października 2011 r. (V CSK 425/2010; LexPolonica nr 3043060), zgodnie z którym: „Wspólny list intencyjny, zawierający oświadczenie woli obu stron, z reguły wyraża jedynie wolę zawarcia umowy po przeprowadzeniu negocjacji”. Celem listu intencyjnego jest wyrażenie woli przez obu lub jednego potencjalnego kontrahenta woli (chęci, motywacji) do zawarcia w przyszłości określonej umowy – jednakże po przeprowadzeniu negocjacji i ustaleniu indywidualnych warunków przed jej definitywnym zawarciem.
List intencyjny będzie zatem oficjalną formą wyrażenia zainteresowania zawarciem określonej umowy – przez wskazanie źródła z którego nadawca listu dowiedział się o określonej transakcji, ze wskazaniem warunków proponowanych adresatowi listu oraz wskazaniem chęci zawarcia umowy. List intencyjny może również określać reguły dłuższej współpracy stron przy realizacji odpowiedniego zadania inwestycyjnego. W niektórych systemach prawnych list intencyjny został uregulowany – jednakże w Polsce brak jest odpowiednich regulacji prawnych, stąd też list intencyjny może być przez strony kształtowany dowolnie. Poniżej wzór listu dotyczącego propozycji, chęci zawarcia umowy przedwstępnej sprzedaży w bardzo oficjalnej formie – zawierający niektóre postanowienia i warunki proponowanej kontrahentowi umowy.
