Czy nie zastanawialiśmy się nieraz jak to się dzieje, że rodziny mniej zamożne i wykształcone, będące przedstawicielami niższych warstw społecznych, często są wielodzietne i mają zdecydowanie więcej szczęścia w poczęciu dzieci niż osoby pełniące wyższe funkcje w społeczeństwie? Niepłodność – jedna z chorób cywilizacyjnych – nie jest łatwym tematem. Jak o niej rozmawiać?
Jednym z największych schorzeń naszego wieku jest stres. Wszyscy o tym wiemy, ale niewielu zdaje sobie sprawę z rzeczywistej jego szkodliwości na nasze zdrowie. Niepłodność może wynikać z nadmiernej obecności stresu w naszym życiu. Kiedy pracujemy intelektualnie, stres dotyczy nas częściej niż w przypadku pracowników fizycznych. Krew przestaje krążyć swobodnie i w odpowiedniej ilości w niektórych organach, przedostaje się do miejsc, które są napięte i pozostają pod wpływem stresu, na przykład do mózgu. Wtedy te organy, które poświęcają swój zasób krwi na rzecz innych, przestają prawidłowo funkcjonować. Narządami, z których krew w takich przypadkach odpływa najczęściej, są narządy rozrodcze.
Niepłodność nie powinna być traktowana jako wstydliwa przypadłość. Jest jednym z problemów współczesnego człowieka i w takich kategoriach należy o niej mówić. Czasem wystarczy odpowiednia terapia, mająca na celu wprowadzenie większej ilości relaksu w życie osoby mającej problemy z poczęciem dziecka, by nastąpiły zmiany. Wszyscy znamy przypadki, kiedy to znajomi czy członkowie rodziny planowali i starali się o dziecko bez rezultatów. Kiedy zaniechali starań, dziecko pojawiło się od razu. Płodność i ciąża jest czymś ściśle związanym z poziomem stresu i napięcia w naszym umyśle oraz organizmie. W wielu przypadkach powinna być traktowana jako stan mogący ulec zmianie dzięki terapiom antystresowym.
W przypadku niepłodności biologicznej, stanu, który nie ulegnie zmianie i kiedy nigdy nie pojawi się możliwość posiadania dziecka, należy rozmawiać z taką osobą inaczej. Przede wszystkim należy dać jej odczuć, że nadal jest kochana. To, że osoba bezpłodna nie będzie w stanie urodzić dziecka nie znaczy, że pod jakimkolwiek względem jest gorsza. To najważniejsze w rozmowach o bezpłodności – niewzbudzanie poczucia winy i niezaniżanie wartości osoby nie mogącej mieć dziecka.
Rozmawianie o bezpłodności nie powinno być tematem tabu. Tabu wiąże się bowiem z czymś uważanym przez społeczeństwo za złe, niedozwolone czy gorsze. Otwarta rozmowa zawsze sprawia, że sytuacje niepożądane, których się boimy czy nie wiemy jak sobie z nimi radzić, stają się oswojone i lepiej wiemy, jak się z nimi zmierzyć.
Należy być szczególnie ostrożnym, jeśli niepłodność dotyczy kobiety. Systemy religijne i społeczne często podkreślały w przeszłości i podkreślają dziś, że kobiecość jest nierozerwalnie związana z macierzyństwem. Pamiętajmy, że dziś wiele kobiet świadomie rezygnuje z macierzyństwa. Posiadanie dzieci nie musi stanowić priorytetu, może nim być rozwój własnej osobowości. Niepłodność na pewno nie jest uszczerbkiem na naszym człowieczeństwie.
Czy informacje zawarte w artykule okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
