Lista uprawnionych ograniczona jest do kilkudziesięciu zawodów i prac, wykonywanych w najcięższych warunkach, wymagających wyjątkowych predyspozycji psychofizycznych, narażających ich na dodatkową, wzmożoną eksploatację. Są to m.in. górnicy w kopalniach i kamieniołomach oraz wydobywający ropę i gaz, pracownicy garbarni, pieców hutniczych, kowale w kuźniach przemysłowych, murarze, dokerzy, drwale, piloci, kierowcy autobusów i tramwajów, rybacy morscy, nauczyciele w specjalnych ośrodkach wychowawczych i schroniskach dla nieletnich, personel domów pomocy społecznej i szpitali psychiatrycznych, lekarze pracujący na ostrych dyżurach i inni.
To właśnie na pracodawcy ciąży obowiązek oceny, czy dany rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika na określonym stanowisku pracy powinien być uznany za pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Nie zapominajmy jednak, że ocena ta podlega kontroli Państwowej Inspekcji Pracy.
Postępowanie o ustalenie prawa do emerytury pomostowej wszczyna się na wniosek pracownika, zgłoszony bezpośrednio lub też za pośrednictwem płatnika składek (zakładu pracy) w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Decyzję w sprawie emerytury pomostowej wydaje organ rentowy najbliższy miejsca naszego miejsca zamieszkania. Od decyzji możemy się odwołać do sądu ubezpieczeń społecznych w terminie 30 dni od daty jej otrzymania.
Jeżeli okaże się, że jesteśmy w grupie osób mogących ubiegać się o emeryturę pomostową, wybór należy do nas. Ludzie starają się utrzymać pracę jak najdłużej, mówiąc czasem, że trzyma ich przy życiu i oddala czas monotonnej egzystencji. Dla niektórych jednak jest to zbawienne rozwiązanie właśnie ze względu na rodzaj pracy, jaką się zajmowali. Nie możemy zapominać o pozytywnych aspektach przejścia na emeryturę pomostową, dla innych młodych bowiem zwalniają się miejsca pracy.
Dlaczego szukacie takich informacji? Czy okazały się pomocne?
