Jednostki uczestnictwa mogą być emitowane przez otwarte fundusze inwestycje (FIO) lub specjalistyczne otwarte fundusze inwestycyjne (SFIO). Fundusze zamknięte (FIZ) emitują jednostki rozliczeniowe będące papierami wartościowymi (certyfikaty uczestnictwa), które znacząco się różnią pod względem zasad obrotu oraz rozliczania.

Umorzenie – jedyny sposób odzyskania środków

Wspomniana Ustawa o funduszach inwestycyjnych definiuje jednostkę uczestnictwa jako prawo majątkowe uczestników funduszu. Stanowi ono podstawę do udziału w aktywach funduszu otwartego oraz specjalistycznego funduszu otwartego. Wszystkie jednostki uczestnictwa reprezentują jednakowe prawa majątkowe. Pod tym względem różnią się one od certyfikatów inwestycyjnych, które mogą być różnicowane (patrz artykuł 163 ustęp 2, 189 oraz 190 Ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych).

Jednostki uczestnictwa nie polegają obrotowi, gdyż są pozbawione statusu papierów wartościowych (patrz artykuł 83 ustęp 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 roku. W związku z tym, jedyną formą odzyskania zainwestowanych środków jest złożenie dyspozycji umorzenia. W takim przypadku towarzystwo funduszy inwestycyjnych jest zobowiązane do bezwarunkowego odkupu danej jednostki rozliczeniowej (patrz artykuł 82 wspomnianego aktu prawnego).

Informacje na temat częstotliwości odkupu jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym zawiera jego prospekt emisyjny. Rodzime prawo nakłada jednak pewne minimalne wymogi, jeżeli chodzi o częstotliwość takich operacji, mianowicie – artykuł 84 ustęp 1 Ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 roku wskazuje, że taka operacja nie powinna odbywać się rzadziej niż raz na tydzień.

Przy okazji każdorazowego umorzenia Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych, które zarządza zgromadzonymi aktywami, powinno określić takie parametry jak:
– wartość aktywów funduszu;
– wartość aktywów netto funduszu (po uwzględnieniu zobowiązań);
– cena zbycia oraz odkupu, która wynika z podzielenia wartości netto aktywów funduszu przez aktualną liczbę jednostek uczestnictwa (patrz artykuł 86 ustęp 1 Ustawy o funduszach inwestycyjnych);
– wartości aktywów netto funduszu na jednostkę uczestnictwa.

Osoby decydujące się na umorzenie posiadanych jednostek uczestnictwa, muszą liczyć się z koniecznością wniesienia tak zwanej opłaty manipulacyjnej, wszystkie Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych korzystają bowiem z możliwości pobierania takiego świadczenia, które zagwarantował im artykuł 86 ustęp 2 wspomnianej ustawy.

Jednostki można dziedziczyć oraz zastawiać

Możliwość dziedziczenia jednostek uczestnictwa niewątpliwie zwiększa ich atrakcyjność jako lokaty kapitału (patrz artykuł 83 ustęp 3 Ustawy o funduszach inwestycyjnych). Inny wariant przewiduje ustanowienie na nich ograniczonego prawa rzeczowego w postaci zastawu (patrz artykuł 83 ustępy od 4 do 9).

Dlaczego szukacie takich informacji? Czy okazały się pomocne?

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here