Decydujące znaczenia dla zasad obliczania tego świadczenia mają odpowiednie przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku (Dz.U. 2010 nr 51 poz. 307 – patrz artykuł 30b). Warto przy tym pamiętać, że sposób rozliczenia zysków kapitałowych zależy w dużej mierze od formy, w jakiej dokonano zbycia danej jednostki rozliczeniowej.
Umorzenie przez fundusz – wariant bezproblemowy
W przypadku gdy odzyskanie zainwestowanych środków odbyło się poprzez umorzenie danej jednostki uczestnictwa lub certyfikatu inwestycyjnego, sytuacja inwestora jest stosunkowa prosta. Wiąże się z faktem, że rolę płatnika pełni odpowiedni fundusz inwestycyjny. W związku z tym jest on zobowiązany do naliczenia, pobrania oraz odprowadzenia odpowiedniej sumy pieniężnej. Dlatego inwestor otrzymujący od razu kwotę netto nie musi się martwić o kwestie podatkowe. Płatnik jest zobowiązany do przelania należnej kwoty na konto urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania podatnika do 20 dnia miesiąca następującego po zbyciu danej jednostki uczestnictwa. Inny obowiązek Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych dotyczy deklaracji PIT-8AR, która musi być dostarczona organowi podatkowemu do końca stycznia kolejnego roku.
Konstrukcja zryczałtowanego podatku od zysków kapitałowych sprawia, że świadczeń, które zostały pobrane przez instytucje finansowa, nie wykazuje się w rocznej deklaracji PIT. Taka sama zasada powszechne zastosowanie do popularnych depozytów bankowych, które są opodatkowane w taki sam sposób jak fundusze inwestycyjne.
Kto rozlicza samodzielnie?
Uczestnicy najbardziej popularnych form zbiorowego inwestowania, czyli otwartych funduszy inwestycyjnych nie muszą się obawiać o konieczność samodzielnego rozliczenia z fiskusem. Taki wariant dotyczy również osób, które umorzyły certyfikaty inwestycyjne. Warto wiedzieć, że umorzenie tych papierów wartościowych jest rozliczane na takich samych zasadach jak analogiczna operacja, która dotyczy jednostek uczestnictwa.
W sytuacji, gdy certyfikaty inwestycyjne zostały zbyte, podatnik musi sam obliczyć i uregulować świadczenie wobec urzędu skarbowego, który jest właściwy dla jego miejsca zamieszkania. W zależności od statusu podatnika dochód ze zbycia papierów wartościowych zostanie wyszczególniony na jednej z deklaracji, które należy złożyć do końca kwietnia roku następnego:
– PIT-36 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą opodatkowane na zasadach ogólnych);
– PIT-36L (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą opodatkowane wedle stawki liniowej 19%);
– PIT-38 (osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej).
Taki sam sposób rozliczeń dotyczy czysto teoretycznej sytuacji, która zachodzi, gdy podatek nie został pobrany przez płatnika mimo ciążącego na mim obowiązku.
Dlaczego szukacie takich informacji? Czy okazały się pomocne?
