Główną różnicą pomiędzy nią a „kredytówką” jest to, że karta prepaidowa nie wymaga uzyskania przez klienta kredytu. Jej istotą jest otwarty rachunek w banku. Jest to specjalny rachunek wyodrębniony dla karty przedpłaconej, może funkcjonować jako samodzielne konto lub subkonto głównego rachunku.
Do tego rachunku bank wydaje kartę prepaidową, za co pobiera stosowną opłatę, zbliżoną do prowizji za wydanie karty kredytowej. Klient, za pomocą takiej karty, może korzystać tylko ze środków, które zgromadził na koncie założonym dla potrzeb karty. Pieniądze na konto może przelać lub wpłacić. Karta przedpłacona pozwala na rozrachunki w Internecie i płatności bezgotówkowe, ale klient korzysta ze swoich własnych środków, a więc nie musi płacić kosztów kredytu.
Taka karta jest idealnym rozwiązaniem dla przedsiębiorców. Można ją wykorzystać na wiele sposobów: jako kartę do rozliczania delegacji lub jako premię dla pracowników. Można też korzystać z niej w transakcjach z kontrahentami – podnosi to bezpieczeństwo takich operacji.
Karta przedpłacona ma jeszcze jedną zaletę – nie musi być personalizowana.
To oznacza, że karta nie jest przypisana do konkretnej osoby, co ułatwia korzystanie z niej właśnie w przedsiębiorstwach. Jednocześnie cecha ta może być źródłem ryzyka, bo złodziejowi łatwiej ją będzie wykorzystać niż zwykłą kartę debetową lub kredytową. Ryzyko jest jednak ograniczone do kwoty dostępnej na rachunku.
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.
