Komornik ma prawo doręczać stronom zawiadomienia sądowe, zażalenia i inne dokumenty – wskazując w nich datę doręczenia i możliwość potwierdzenia odbioru pisma. Komornik może również sprawować urzędowy nadzór nad dobrowolnymi publicznymi licytacjami oraz weryfikować istnienie i treść tytułów wykonawczych wydawanych w postępowaniach elektronicznych. Czynności urzędowe komornik wykonuje w dni robocze i sobotę w godzinach od 7.00 do 21.00. Na podjęcie czynności egzekucyjnych w przypadkach nie cierpiących zwłoki w porze nocnej lub w dni ustawowo wolne od pracy komornik musi uzyskać zgodę prezesa sądu rejonowego. [1] Komornik prowadząc czynności w związku z postępowaniem egzekucyjnym, które rozpoczął przed godziną 21.00 – może kontynuować bez konieczności uzyskania zgody, jeżeli przerwanie tych czynności może w przyszłości utrudnić egzekucję.
Komornik może również skierować pisemne żądanie do organów administracji publicznej, urzędów skarbowych, organów rentowych, banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo- kredytowych, podmiotów zajmujących się działalnością maklerską, zarządów wspólnot mieszkaniowych, innych podmiotów odpowiedzialnych za zarządzanie lokalami mieszkalnymi o udzielenie informacji na potrzeby postępowania egzekucyjnego. Powyższe uprawnienie ma znaczenie w momencie dochodzenia prowadzonego przez komornika, które ma na celu ujawnienie majątku dłużnika. Poszukiwanie majątku dłużnika może zlecić komornikowi wierzyciel – za wynagrodzeniem. [2]
Podczas prowadzenie postępowania egzekucyjnego komornik ma prawo, poszukując majątku dłużnika, do:
– otwarcia mieszkania oraz innych pomieszczeń czy schowków należących do dłużnika;
– przeszukania rzeczy dłużnika, jego mieszkania, schowków i pomieszczeń do niego należących;
– komornik ma prawo przeszukać odzież, którą dłużnik ma na sobie.
– powyższe czynności komornik może wykonać pod warunkiem, że dłużnik chce się oddalić lub usunąć przedmioty od egzekucji ukrywając je przy sobie lub w pomieszczeniach. Samo podejrzenie, że dłużnik zamierza to uczynić wystarczy, by komornik mógł skorzystać z przysługujących mu uprawnień. [3]
W celu odnalezienia majątku dłużnika, uprawnienia komornika związane z przeszukaniem pomieszczeń i osób sięgają jeszcze dalej. Dłużnik, z którego majątku ma zostać przeprowadzona egzekucja będzie dążył do ukrycia jego składników przez przekazanie ich swoim bliskim. Komornik, który podczas przeszukania mieszkania dłużnika zauważy, że dłużnik oddał składniki majątku domownikowi (lub innej osobie) do ukrycia – ma prawo przeszukać także te osoby. Poza mieszkaniem czy przedsiębiorstwem (także zakładem pracy, gospodarstwem) dłużnika przeszukanie odzieży może zostać dokonane, jeżeli okoliczności nakazują działanie niezwłoczne – bez wymaganego zezwolenia prezesa sądu rejonowego. Przeszukanie musi zostać jednak zatwierdzone przez ten organ.
Komornik ma prawo korzystać z określonych prawem środków przymusu, jednak wyłącznie w granicach potrzeb egzekucyjnych – środki przymusu powinny być traktowane jako ostateczność. W zależności od tego, jakich świadczeń dotyczy egzekucja – środki przymusu są kierowane przeciwko osobie dłużnika lub przeciwko określonym składnikom jego majątku.
W przypadku świadczeń niepieniężnych środki przymusu są kierowane do rzeczy lub przeciw samemu dłużnikowi (np. egzekwowanie opuszczenia lokalu, wydania określonej rzeczy czy pojazdu, wykonaniu przez dłużnika czynności lub zaniechaniu przez dłużnika określonego zachowania). Środki przymusu przy egzekucji świadczeń pieniężnych kierowane są do poszczególnych składników majątku dłużnika (np. wywłaszczenie i sprzedaż składników majątku, zajęcie rachunku bankowego lub wynagrodzenia za pracę itp.).
Komornik może w czasie prowadzenia postępowania egzekucyjnego:
– zastosować karę porządkową w postaci upomnienia – np. w celu wyegzekwowania opuszczenia lokalu, przed zastosowaniem wydalenia z lokalu. Upomnienie jest najłagodniejszą sankcją, którą komornik ma prawo zastosować wobec każdej osoby, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom. [4] W razie braku reakcji na upomnienie – komornik może nałożyć karę grzywny;
– nałożyć grzywnę – np. na osobę, która bez uzasadnionej przyczyny odmówiła udzielenia komornikowi wyjaśnień czy informacji lub która przeszkadza komornikowi w wykonywaniu jego czynności, zachowuje się niewłaściwie itp.;
– wezwać osobę do wydalenia się z mieszkania czy innego pomieszczenia – polega na wezwaniu przez komornika do opuszczenia lokalu w którym komornik przeprowadza czynności egzekucyjne, po uprzednim (bezskutecznym) zastosowaniu upomnienia. W razie stawiania oporu – komornik może wezwać na pomoc policję;
– otworzyć pomieszczenia i dokonać ich przeszukania, dokonać rewizji osobistej dłużnika czy innych osób (o czym była mowa powyżej);
– stosować środki przymusu bezpośredniego – środki przymusu bezpośredniego służą do przełamania oporu dłużnika (lub innej osoby), który uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji komornikowi. Komornik nie może samodzielnie stosować środków przymusu bezpośredniego – nie ma prawa obezwładniać innej osoby, stosować pałki czy innej broni, pocisków niepenetracyjne itp. Może jednakże zawiadomić odpowiednie organy: Policję lub wojsko, jeżeli dłużnik lub inna osoba stawia opór. [5] Ponadto w wykonywaniu czynności egzekucyjnych komornik może zwrócić się o pomoc do Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego itp.
Źródła:
[1] Art. 19 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji z późniejszymi zmianami.
[2] Art. 797(1) k.p.c.
[3] Art. 814 § 1 k.p.c.
[4] Art. 764 k.p.c.
[5] Art. 765 § 1 k.p.c.
Takiej władzy jak ma komornik nie ma nawet sąd . Od wyroku sądu są instancje od komornika można odwołać się tylko do boga zastrasza ludzi gorzej niż mafia a zarazem jest bezduszny tak samo jak sądy z opaską na oczach ręka rękę myje . A co w tym najgorsze odwołanie nie zmienia biegu zdarzeń .A co w tym najgorsze że to nie my ale prawnicy tworzą prawo nie dla nas ale dla siebie (zamknięta kasta) .Jeszcze trochę a przysięgam na boga za krzywdę ludzką przyjdzie czas rozliczenia