Banki najczęściej proponują stowarzyszeniom produkty, przeznaczone dla małych i średnich przedsiębiorstw. W związku z tym są one traktowane jak firmy i muszą posiadać zdolność kredytową i ustanowić zabezpieczenie kredytu. Mogą też korzystać z gwarancji bankowych w złotówkach oraz walutach wymienialnych. Nowelizacja Ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 2010 roku umożliwia udzielanie pożyczek, gwarancji i poręczeń organizacjom pozarządowym przez jednostki samorządu lokalnego. W praktyce zmiana ta może poprawić wiarygodność, m. in. stowarzyszeń jako wypłacalnych klientów banków.
Jak wcześniej zauważyłam niewiele banków przygotowało specjalną ofertę kredytową dla organizacji pozarządowych. Większość z nich zapowiada stworzenie takich produktów. W związku z tym sensownym wydaje się zaprezentowanie kliku banków, które stworzyły ofertę kredytową z myślą o trzecim sektorze. Warto wspomnieć o banku DnB Nord (dawniej Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych), który dysponuje szeroką i specjalistyczną ofertą kredytową dla organizacji pozarządowych.
Udzielane są następujące pożyczki: kredyt inwestycyjny (finansowanie działań statutowych organizacji), kredyt europejski (komplementarne finansowanie przedsięwzięć objętych unijnymi dotacjami inwestycyjnymi), kredyt krótkoterminowy odnawialny w rachunku bieżącym (m. in. finansowanie działalności bieżącej oraz krótkoterminowych zobowiązań publicznoprawnych) oraz kredyt obrotowy z terminarzem spłat w rachunku kredytowym. Poza tym Bank DnB Nord udziela organizacjom pozarządowym gwarancji.
Organizacje pozarządowe, które wygrywają granty unijne mogą także skorzystać z „Europejskiej oferty”, czyli produktu Banku Ochrony Środowiska. Przyszli beneficjenci mogą skorzystać z następujących propozycji:
– specjalistycznego doradztwa w zakresie korzystania z środków europejskich;
– udzielenia promesy kredytowej potwierdzającej źródła finansowania projektu zgłaszanego do dofinansowania ze środków unijnych;
– kredytu pomostowego z przeznaczeniem na pokrycie kwalifikowanych kosztów inwestycji współfinansowanych ze środków europejskich;
– kredytu uzupełniającego udzielany na pokrycie części kosztów, które nie zostaną zakwalifikowane do finansowania ze środków europejskich;
– kredytu technologicznego z przeznaczaniem na sfinansowanie inwestycji technologicznych, polegających na wdrożeniu nowych technologii.
