Organizacja pozarządowa zgodnie z Kodeksem Pracy może zatrudniać pracowników w oparciu o następujące rodzaje umów: na czas nieokreślony, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na zastępstwo oraz na okres próbny. Gdy decydujemy się na wybór wyżej wymienionych form musimy być świadomi, że wiąże się to z przywilejami jak i obowiązkami. Nieco inny charakter mają umowy cywilno-prawne, czyli umowa zlecenie i umowa o dzieło. Nie są to umowy o pracę w rozumieniu Kodeksu Pracy.
Są one regulowane przez Kodeks Cywilny. Największymi ich zaletami są precyzyjnie określony czas obowiązywania, możliwość prostego rozwiązania oraz ograniczenie kosztów pracowniczych (zwłaszcza w porównaniu do umów o pracę). W przypadku umowy zlecenia należy pamiętać o tym, że nie zawsze może mieć ona zastosowanie. Szczególnie w sytuacji, gdy w wyniku zawarcia umowy powstaje relacja zawodowa, podobna do umów o pracę, które reguluje Kodeks Pracy.
Dużo kontrowersji wzbudza zatrudnianie przez organizacje pozarządowe członków zarządu. W polskim ustawodawstwie nie ma zapisów uniemożliwiających ich zabrudzenie. Należy jednak pamiętać, aby w takiej sytuacji wyraźnie oddzielić obowiązki członka zarządu od pracownika stowarzyszenia czy fundacji. Takiej osobnie nie wolno pobierać pieniędzy za społeczną działalność zarządu.
Wybór form zatrudnienia w organizacji pozarządowej zależy od jej kondycji finansowej, ze szczególnym uwzględnieniem stałego wpływu dochodów. Gdy np. stowarzyszenia posiada płynność finansową, to wówczas można pomyśleć o stworzeniu etatów. Jeśli organizacja swoją działalność opiera na grantach, zdobywanych w ramach ogłaszanych konkursów, to lepiej zdecydować się na elastyczne formy zatrudnienia. Nalżą do nich: umowy na czas określony, zatrudnianie w niepełnym wymiarze czasu pracy, dzielenie stanowiska pracy („job-sharing”), umowa zlecenie, umowa o dzieło, samozatrudnienie, zatrudnienie tymczasowe i telepraca. I taką praktykę stosuje większość omawianych podmiotów.
