ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi, często nazywany również zaburzeniami hiperkinetycznymi. Uważa się, że występuje ono u około 4-8 % dzieci w wieku wczesnoszkolnym, czyli w przedziale 6-9 lat, przy czym przeważnie u chłopców. Co 5 lat zmniejsza się o około połowę częstość występowania objawów, ale u

30 % – 70 % ludzi dorosłych, u których w dzieciństwie zdiagnozowano ADHD, objawy nie ustępują, lub ustępują częściowo. U osób dorosłych jednak często symptomy te są schodzą na drugi plan, przyćmione innymi problemami jak np. alkoholizm, zaburzenia lękowe czy depresja.

Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi podzielić można na trzy obszary:  impulsywności, zaburzeń koncentracji uwagi oraz nadpobudliwości psychoruchowej. ADHD ma najczęściej podłoże genetyczne, powodowane zaburzeniami dotychczasowej równowagi pomiędzy układami w ośrodkowym układzie nerwowym.

Do głównych objawów ADHD należą m.in.:

a)w sferze emocjonalnej – wybuchy złości, ekspresja uczuć, impulsywność;

b)w sferze poznawczej – nieumiejętność planowania działań, trudności przy skupieniu uwagi, szybka męczliwość w przypadku wysiłku intelektualnego, udzielanie nieprzemyślanych odpowiedzi, problemy z artykulacją i strukturą zdania;

c)w sferze ruchowej – niepokój ruchowy, bezcelowe przemieszczanie się z miejsca na miejsce, wiercenie się, konieczność zajmowania się rzeczami, które są w zasięgu nóg i rąk, uczucie ciągłego pośpiechu.

U dzieci z ADHD zauważyć można również próby dominacji w grupie, trudności podczas nawiązywania z rówieśnikami kontaktów, niską samoocenę oraz zaburzenia snu.

ADHD jak diagnozowaćsxc.hu

Aby zdiagnozować zespół nadpobudliwości, należy dokonać konsultacji lekarskiej, badania pedagogicznego oraz badania psychologicznego, na które składa się na wywiad z rodzicami, diagnoza IQ, badania koncentracji uwagi, zaburzeń i deficytów percepcyjnych, impulsywności oraz refleksyjności dziecka. Należy również wykonać wywiad diagnostyczny w kierunku nadpobudliwości psychoruchowej.

Prawidłowe zdiagnozowanie ADHD jest bardzo trudne i wymaga dużej wiedzy specjalistycznej. Poza wywiadem, na podstawie którego zbierane są informacje, niezmiernie ważna jest także obserwacja samego dziecka. Wymagane jest również, aby w klasyfikacjach, na podstawie których przeprowadza się diagnozę, wystąpiła określona ilość objawów.

Czy zetknęliście się kiedyś z osobą cierpiącą na ADHD? Jakie objawy u niej zaobserowaliście?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak dbać o zęby dziecka?
Następny artykułJak ćwiczyć samoocenę?

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here