AS ma miejsce, gdy świadomość, iż partner oczekuje kontaktu seksualnego, powoduje w jednostce negatywne myśli i odczucia. Myśl o stosunku może wzbudzać nawet lęk.
Przyczyn awersji seksualnej może być wiele:
może być to reakcja na zdradę, lub kłamstwo;
brak stosowania dokładnej higieny przez partnera, np. awersja do nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej;
religijny rygoryzm nie zezwalający na stałe współżycie służące jedynie oddaniu się przyjemności;
nierozwiązany konflikt pomiędzy partnerami;
awersja spowodowana nietypowymi, seksualnymi propozycjami, np. seks z dodatkowym partnerem, wiązanie lub seks grupowy.
AS często dotyka kobiety, które przed ślubem dbają o swój wygląd, po czym – gdy dojdzie do zawarcia aktu małżeństwa – zaprzestają starań i zaniedbują się.
Leczenie awersji seksualnej jest przyczynowe, najczęściej odbywa się poprzez psychoterapię. Ta forma leczenie jest jednak mało skuteczna. Wskazana jest również wizyta u seksuologa, który dołoży starań, by pomóc parze rozwikłać problem.
Uwaga!
Leczenie zaburzeń seksualnych nie należy do najprostszych. Z całą pewnością lepiej przeciwdziałać awersji seksualnej, niż ją leczyć. Gdy widzimy zatem, że nasz partner zaczyna unikać kontaktów seksualnych, zastanówmy się przez chwilę, czy to nie my jesteśmy tego powodem. Jeśli dojdziemy do wniosku, że zmieniliśmy się od momentu poznania w znacznym stopniu (czy to pod względem charakteru, czy wyglądu), postarajmy się bardziej zadbać o swój wygląd oraz dobre samopoczucie.
Zauważyliście u siebie lub partnera/partnerki awersję seksualną? Wiecie, z czym może się to wiązać? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
