Zygmunt Freud – twórca psychoanalizy – uważał, że kompleksy są czymś powszechnym, co każdy człowiek musi przejść, by umocnić i wykształcić pewne cechy osobowościowe.

Kompleks niższości wprowadzony został przez Alfreda Adlera, twórcę psychologii indywidualnej. Kompleks ten wyrażany jest zazwyczaj w reakcjach nerwicowych, postawach obronnych względem otoczenia, obawach i uczuciu wstydu oraz zagrożenia. Według Adlera tworzy się, gdy dziecko jest przez rodziców: odrzucane, rozpieszczane, lub zawstydzane przez nich. Kompleks niższości jest zespołem zorganizowanych wspomnień oraz ludzkich wyobrażeń, posiadających dużą siłę afektywną. Uczucia im towarzyszące są całkowicie lub częściowo nieświadome.

U osoby obciążonej tym kompleksem zmianie ulega sposób spostrzegania otaczającego świata, postawy jednostki, jej uczucia, posiadane wartości oraz zachowania. Człowiek taki analizuje, przetwarza każdą informację, zastanawiając się, czy nie został właśnie poniżony: wyśmiany, wykpiony lub skrytykowany.

Cechy charakteryzujące osobę obciążoną kompleksem niższości:

– przeświadczenie, że jej zdanie lub opinia jest niepoważna lub mniej istotna od innych;

– odczuwanie lęku przed konfrontacją i krytyką;

– poczucie bycia gorszym od innych ludzi;

– uważanie siebie za jednostkę słabą psychicznie i „bezosobowościową”;

– lęk przed odrzuceniem i brakiem akceptacji;

– chęć zaimponowania komuś przy równoczesnym braku podejmowania jakichkolwiek działań wychodzących poza codzienny schemat jednostki.

Uwaga!

Osoba z kompleksem niższości powinna skierować się na psychoterapię. Pomocny może okazać się również trening asertywności.

Znacie kogoś, u kogo podejrzewacie obecność kompleksu niższości? Jak się on Waszy zdaniem objawia? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJaskra – objawy
Następny artykułKompleks Ofelii – co to jest, na czym polega?

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here