Lęk przed innymi ludźmi top rodzaj fobii społecznej, nazywanej również nerwicą społeczną. Ten rodzaj zaburzenia lękowego kwalifikuje się do grupy nerwicowych zaburzeń. Bardzo często objawy fobii kojarzone są z takimi cechami, jak:

zbytnia nieśmiałość;

niechęć do podejmowania kontaktów;

dziwactwo.

Osoba chora na fobię społeczną odczuwa jednak nie nieśmiałość, lecz bardzo silny lęk. Niesamowite wyzwanie stanowi dla niej zapłacenie w sklepie za zakupione produkty, wykonanie telefonu czy publiczne przemówienie. Negatywne emocje towarzyszące spotkaniom z innymi osobami sprawiają, że chorzy najczęściej starają się unikać wszelkich kontaktów, na ile jest to możliwe.

Do podstawowych objawów należą:

paniczny strach;

wzmożona potliwość;

przyśpieszone bicie serca;

suchość w jamie ustnej;

drżenie ciała;

biegunki;

nudności i wymioty;

bóle głowy i brzucha.

Fobię społeczną określa się mianem choroby cywilizacyjnej – jest to jedna z najczęściej diagnozowanych psychicznych zaburzeń, dotyka średnio od 7 % do 9 % ludzkiej populacji. Ten rodzaj lęku diagnozuje się najczęściej u osób będących w okresie dojrzewania, oraz ogólnie – w przedziale wiekowym między 17 a 30 lat.

Do przyczyn wystąpienia lęku przed ludźmi zalicza się:

uwarunkowania psychologiczne;

czynniki genetyczne jednostki;

czynniki neurobiologiczne;

czynniki kulturowe i społeczne.

Fobie społeczne – w tym lęk przed ludźmi – leczy się za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej, która w cięższych przypadkach może być wspierana lekami przeciwdepresyjnymi.

Odczuwacie lęk przed ludźmi? Czego się obawiacie? Jak próbujecie sobie radzić? Podzielcie się doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułLęk przed wystąpieniami publicznymi – objawy, leczenie
Następny artykułZespół zamknięcia – co to, przyczyny

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here