Co ciekawe, zjawisko to zwykle nie ma cech seksualnej awersji, ponieważ kobieta często świadomie pragnie seksu, jednak każda próba penetracji kończy się fiaskiem. Pochwica jest zaburzeniem głównie bardzo młodych kobiet, które nie mają doświadczeń seksualnych i podświadomie obawiają się pierwszego miłosnego zbliżenia. Często jest to lęk przed bólem związanym z przerwaniem błony dziewiczej, ale w grę wchodzą również i inne przyczyny.
Dziewczyna może nie ufać w pełni swojemu partnerowi lub nie być jeszcze gotowa na pójście z nim do łóżka. Czasem również podświadome wątpliwości natury religijnej blokują u kobiety możliwość otwarcia się na seks. Leczenie pochwicy musi pozostawać w ścisłym związku z przyczynami tego zaburzenia. Terapia zwykle jest prowadzona dwutorowo: na poziomie psychologicznym i czysto biologicznym. Jeśli lęk przed defloracją jest na tyle silny, że trwale uniemożliwia uprawianie seksu, wtedy możliwe jest chirurgiczne usunięcie błony dziewiczej.
Poza tym leczenie zmierza do stopniowego przyzwyczajania pochwy do obecności w niej ciała obcego. Zaleca się więc delikatne masaże i ćwiczenia polegające na wprowadzaniu do waginy coraz większych przedmiotów. Trening ten może odbywać się w czasie seksualnych pieszczot, kiedy mężczyzna wkłada do pochwy partnerki najpierw jeden palec, a potem stopniowo zwiększa intensywność stymulacji. Terapia może być również wspomagana lekami farmakologicznymi, takimi jak środki rozluźniające czy przeciwbólowe.
Nieocenionym dodatkiem we wszystkich tego typu ćwiczeniach są oczywiście różnego rodzaju lubrykanty. Niezwykle ważna jest także nauka właściwej relaksacji, w czym może pomóc doświadczony psycholog. Szczera rozmowa ze specjalistą, wyjawienie wszystkich lęków, a następnie oswojenie się z nimi bardzo często umożliwiają otwarcie się kobiety na seksualną penetrację.
Z kolei jeśli pochwica pojawi się u dojrzałej, doświadczonej seksualnie kobiety, najczęściej ma ona podłoże w bardzo negatywnych przeżyciach, takich jak gwałt, molestowanie czy brutalność partnera. W tym przypadku, zwłaszcza jeśli zaburzenie to wiąże się z poważnymi stanami obniżenia nastroju, konieczne jest leczenie psychiatryczne, często z zastosowaniem leków antydepresyjnych.
Uwaga!
O przebiegu terapii zawsze zatem decyduje lekarz i pamiętajmy, że im wcześniej poszukamy pomocy, tym szybciej i tym łatwiej pozbędziemy się kłopotliwej dolegliwości.
Gdzie szukalibyście informacji na temat dolegliwości intymnych? Podzielcie się swoją opinią.
