Wyróżniamy różne rodzaje lęków: fobie, np. agarofobia- lęk przed otwartą przestrzenią, przed przebywaniem w miejscu, gdzie trudno znaleźć kogoś, kto mógłby nam pomóc lub miejscu, z którego trudno się wydostać; fobia społeczna to lęk przed spotkaniem, kontaktem z obcymi ludźmi, osoba taka boi się, że powie coś głupiego, ktoś źle o niej pomyśli- skompromituje się; fobia specyficzna, dotyczy sytuacji, przedmiotów, które u większości osób nie wywołują niepokoju, obiektywnie nie są uważane za niebezpieczne, przykładem jest lęk wysokości. Niepokój może występować w przebiegu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Chory ma natrętne myśli, obsesje, powtarza różne czynności. Lęk najczęściej jest wynikiem ciężkiej reakcji na stres lub związany jest z trudnością adaptacji w nowym otoczeniu.
Zaburzenia takie leczy się farmakologicznie. Istnieje grupa leków, nazywanych anksjolitykami – lekami przeciwlękowymi, do których zaliczamy m. in. benzodiazepiny. Leki z te grupy chemicznej wykazują działanie zarówno przeciwlękowe, jak i I uspokajające, nasenne, miorelaksujące, przeciwdrgawkowe. Wykazują one liczne działania niepożądane. Leki te w większości mają znaczny potencjał uzależniający, dlatego trzeba je przyjmować z zachowaniem ostrożności i pod ścisłą kontrolą lekarza. Wśród benzodiazepin anksjolitycznych wyróżniamy leki działające krótko- np. oksazepam, leki o średniodługim działaniu, np alprazolam, bromazepam, lorazepam oraz o długim czasie działania, np. chlordiazepoksyd, diazepam, medazepam, klonazepam, klobazam. W terapii lęku wykorzystywane są także leki niebenzodiazepinowe, a wśród nich buspiron i hydroksyzyna. Są to leki o całkiem innym mechanizmie działania, których zaletą jest brak działania uzależniającego. Hydroksyzyna należy do bezpiecznych leków, które sosowane są także u dzieci. Wskazaniem do jego stosowania jest stan niepokoju, nadmierne pobudzenie psychoruchowe.
Leczenie farmakologiczne jest najczęściej wybieraną przez pacjentów formą terapii. Istnieją także różne techniki behawioralno- poznawcze, które uczą chorego w jaki sposób radzić sobie z lękiem, jak przerywać jego napady. Jest to jednak bardzo ciężka praca, która nie zawsze daje spodziewane rezultaty.
Pamiętajmy więc, gdy zauważymy u siebie lub u osób z naszego otoczenia objawy wskazujące na występowanie nieuzasadnionych lęków, zgłośmy się jak najszybciej do specjalisty, który ustawi leczenie farmakologiczne dla chorego z uwzględnieniem jego indywidualnych cech.
Cierpicie na lęki? Jakiego rodzaju? Jak wygląda leczenie? Podzielcie się doświadczeniami.
