Hipobulia, czyli spowolnienie psychoruchowe jest charakterystyczne dla depresji i schizofrenii. Również abulia spotykana jest wśród objawów depresji endogennej, zaburzeń nastroju, schizofrenii, nerwic oraz uszkodzeń płatów czołowych, tzn. zespole czołowym oraz zespołu apatyczno-abulicznego (zobojętnienie i nikła aktywność). Jej przyczyn upatruje się też w predyspozycjach wrodzonych, genetycznych – takich, które mają wpływ na budowę somatyczną danego człowieka. Również czynniki środowiskowe zdają się mieć znaczący wpływ, zwłaszcza te pochodzące z okresu dzieciństwa, jak nadopiekuńczość rodzica i popełnianie przez niego błędów wychowawczych. Zespół amotywacyjny jest także traktowany jako skutek narkomanii, np. używania HTC, czyli substancji czynnej marihuany wraz z jej żywicą (haszysz). Jego wystąpienie możliwe jest przy syndromie uzależnienia od Internetu, zwanym AID (Internet Addiction Disorder).

Abulia jest bardzo poważnym zaburzeniem. W postaci zaawansowanej może powodować, że każda, nawet najprostsza czynność, wzrasta do rangi niesamowitego wyzwania i wysiłku z tym związanego. W efekcie, do życia osoby chorej na syndrom amotywacyjny, wkrada się chaos. Odłożone w kąt obowiązki zaczynają się gromadzić, a sił na ich nadrobienie nie przybywa. Człowiek zaczyna odczuwać coraz większe przygnębienie i rozgoryczenie z powodu swojej niedołężności. Większość chorych osób jest bowiem świadoma faktu, że ich aktywność gwałtownie spadła, co dostarcza im jedynie coraz większej ilości problemów w codziennym życiu.

Znacie kogoś cierpiąceo na abulię/ hipobulię? Jak sobie radzi? Konsultował się ze specjalistą? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułZespół dziecka potrząsanego – objawy, co to jest?
Następny artykułAbulia – leczenie

Magdalena Paluch – jest studentką V roku na kierunku: Psychologia Kliniczna w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz pracownikiem Stowarzyszenia. Uczestniczyła w licznych zajęciach praktycznych, głównie w Środowiskowym Domu Samopomocy prowadzącym działalność terapeutyczną i rehabilitacyjną. W roku 2004 uzyskała także tytuł zawodowy fotografa artystycznego. Psychologia to jej pasja i wiąże z nią swoją zawodową przyszłość.

2 KOMENTARZE

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here