Głównym objawem zespołu Otella jest przeświadczenie człowieka upojonego alkoholem o tym, że jest zdradzany przez swojego partnera. W odróżnieniu od zwykłej zazdrości alkoholik z syndromem uważa, że małżonek (lub partner) zdradza go z wieloma kochankami. Dowody owej zdrady są zazwyczaj absurdalne i nie dowodzą faktycznej niewierności. Może to być bilet parkingowy, rachunek ze sklepu lub biling telefoniczny, na którym znalazły się obce numery. Psychoza rozwija się zazwyczaj w wolnym tempie.
Paranoik zadręcza partnera, prowokując wciąż kłótnie i domagając się ciągłych wyjaśnień. Jego przeświadczenie o słuszności podejrzeń prowadzi go do podejmowania działań mających na celu znalezienie dowodów zdrady. Przeszukiwanie garderoby, w tym szczególnie bielizny, przeglądanie rzeczy osobistych, kontrola zawartości telefonu komórkowego, szukanie śladów na ciele, jak na przykład siniaki czy zadrapania, które miałyby świadczyć o niewierności. Również określona mina i gesty partnera mogą wzbudzać w paranoiku podejrzenia. Chory często stara się zmusić podejrzanego partnera, by przyznał się do zdrady. Osoba z zespołem Otella zdolna jest do wielu wyrzeczeń. Gotowa jest śledzić współmałżonka, wyczekiwać na niego nawet wiele godzin w jednym miejscu, podglądać, podsłuchiwać i wypytywać osoby trzecie o to, gdzie była i co robiła.
U chorego narasta urojeniowe przekonanie, że wszyscy są w zmowie przeciwko niemu. Napięcie i coraz barwniejsze konfabulacje mogą doprowadzić go nawet do stanu, w którym mógłby wyrządzić niewiernemu partnerowi (lub osobie podejrzanej o bycie jego kochankiem) krzywdę fizyczną.
Uwaga!
Zespół Otella jest niezmiernie trudny do leczenia, jednak jest ono możliwe. Chorym podaje się leki przeciwpsychotyczne, jednak ich skuteczność jest niewielka. Nieleczony obłęd może trwać nawet do końca życia chorego.
Znacie kogoś, u kogo podejrzewacie Zespół Otella? Jak się on objawia w przypadku tej osoby? Podzielcie się swoimi doświadczeniami.
