Sztuka rozmowy to przede wszystkim wymiana myśli oparta na wzajemnym szacunku. Etykieta stanowczo odrzuca gwałtowne udowadnianie swoich racji, zmuszanie do zmiany punktu widzenia. Dyskutować, przekonywać można, ale w żadnym wypadku nie można prowokować do niekulturalnej wymiany argumentów, obraźliwych aluzji i wulgarnego słownictwa.
Sztuk rozmowy to nie tylko uszanowanie poglądów, ale również zwyczajów rodzinnych, kulturowych a także indywidualnych. Ten szacunek jest szczególnie ważny, gdy nawiązujemy kontakt z osobami innego wyznania, z innej kultury, narodu.
Rozmowa to dwie i więcej osób. Pozwólmy więc każdemu wyrazić swoją opinię, zaznaczyć wątpliwości. Sami też możemy zadawać pytania i oczekiwać wytłumaczenia niezrozumiałych kwestii. Ładnie będzie, jeśli widząc zakłopotanie, upewnimy się czy nasza wypowiedź jest zrozumiała. Zadawanie pytań, kulturalne komentowanie świadczy o zainteresowaniu.
Savoir-vivre sugeruje, aby konwersując, badać reakcję rozmówców. Dzięki temu będzie wiadomo, czy opinia nikogo nie uraziła, czy zwróciła uwagę i zaciekawiła słuchających. Obserwacja bywa też pomocna, gdy poznajemy nową osobę. Entuzjastyczna reakcja może podpowiadać jakie ktoś ma hobby, na jaki temat chce rozmawiać. Znudzenie na twarzy sugeruje zmianę tematu. Savoir – vivre podpowiada o jakich jeszcze sprawach można dyskutować. Miła rozmowa dotyczy nie tylko wspólnych zainteresowań, ale też zawodowych tematów, jeśli rozmówcy zajmują się tą samą branżą. Wymieniać można komentarze na temat okoliczności, w jakich ludzie się poznali. Jeśli rozmawiający znają się lepiej, na pewno łączą ich wspólne sprawy sąsiedzkie , koleżeńskie, szkolne. Nie powinno się natomiast dyskutować na temat nieobecnych, rozmawiać o wyglądzie innych osób z otoczenia, pytać o sprawy osobiste jeśli nie jest to ktoś bliski.
Rozmawiając dobrze wziąć pod uwagę, że ludzie mogą mieć różne poczucie humoru. Anegdoty, aluzje dla jednego zabawne, drugiemu mogą wydawać się nudne, a innego urazić. Luźne historie i bardziej bezpośrednie komentarze lepiej zachować dla osób, które dobrze się zna.
Czy rozmawiając, kierujecie się zasadami savoir vivre? Czy etykiety warto przestrzegać zawsze czy tylko w sytuacjach formalnych?