Umowa komisu należy do umów nazwanych, które zostały uregulowane w księdze III tytule XXIV Kodeksu cywilnego – poświęconego właśnie tej umowie. Zgodnie z definicją legalną, zwartą w art. 765 k.c.: przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Stronami umowy komisu są zatem Komitent i Komisant. Z treści przepisu wynika jednoznacznie, że Komisantem może być wyłącznie osoba prowadząca przedsiębiorstwo – działalność gospodarczą. Przepisy kodeksu cywilnego nie przewidują żadnej formy szczególnej dla zawarcia umowy komisu – z czego wynika, że umowa komisu może zostać zawarta w formie ustnej.