Na przykład termin przedawnienia roszczenia w przypadku roszczeń z tytułu sprzedaży dokonanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedawcy, roszczeń rzemieślników z takiego tytułu oraz roszczeń prowadzących gospodarstwa rolne z tytułu sprzedaży płodów rolnych i leśnych, termin przedawnienia wynosi dwa lata. Mimo to odsetki nadal nie będą podlegały przedawnieniu.
Mimo to, roszczenie o odsetki za opóźnienie, przedawnia się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego (uchwała SN z dnia 2005.01.26 III CZP 42/04 OSNC 2005/9/149). Oznacza to, że do czasu upływu terminu przedawnienia świadczenia głównego, odsetki stają się wymagalne osobno w każdym dniu opóźnienia i w związku z tym przedawniają się osobno za każdy dzień opóźnienia. W momencie, w którym przedawni się roszczenie główne, przedawnieniu ulegną również odsetki. Wierzyciel nie będzie mógł zażądać żadnych odsetek nawet za okres, kiedy wierzytelność nie była jeszcze przedawniona.
Najczęstszą praktyką stosowaną, aby zapobiec sytuacji w której przedawniają się odsetki jest spowodowanie, aby przerwany został bieg czasu zmierzającego do przedawnienia. Stanie się tak na przykład jeśli uda się wierzycielowi nakłonić dłużnika do uznania długu, w chwili wystąpienia do sadu, bądź w sytuacji kiedy wysłany zostanie do sądu wniosek o zawezwanie dłużnika do próby ugodowej. Wszystkie metody skutkują ponownym rozpoczęciem biegu czasu do przedawnienia, czyli kolejnymi trzema latami.
Uchwała Sądu Najwyższego jest wskazówką dla sądów niższej instancji, ponieważ nie nadano jej mocy prawnej. Dlatego nie muszą one jej respektować. Zwłaszcza że Sąd najwyższy w poprzednich orzeczeniach tego typu nie zajmował zawsze takiego samego stanowiska. Podstawą prawną regulującą zasady dotyczące naliczania i przedawniania się odsetek ustawowych jest Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r., Nr 16, poz.93, z późn. zm.).
Czy informacje zawarte w tekście okazały się pomocne? Zapraszam do komentowania.