Urojenia te mają zazwyczaj charakter urojeń prześladowczych, wielkościowych, wykradania myśli i ich nasyłania. Schizofrenik paranoidalny może czuć się zagrożony przez wrogie istoty, które np. odciągają jego myśli, znają je i kontrolują. Schizofrenik może także czuć się np. boską istotą czy posłannikiem o tajemnej wiedzy. Osoby takie nie dają się przekonać, że jest inaczej niż odczuwają i znajdują zawsze logiczne wytłumaczenie każdej z możliwych okoliczności.
Urojenia odsłonięcia sprawiają, iż schizofrenik jest przekonany, że inni mogą czytać jego myśli. Urojenia ksobne opierają się na pewności, iż jest się przedmiotem szczególnego zainteresowania otoczenia. Każde spojrzenie, gest, wybuch śmiechu, rozmowa czy nawet pojedyncze słowo dotyczą właśnie jego. Każde wydarzenie wiąże się z osobą schizofrenika, bez względu na to, czy ma charakter negatywny czy pozytywny. Słuchając radia, oglądając telewizję czy czytając gazety schizofrenik odnajdujetam wiele aluzji i odniesień do swojej osoby. Urojenia oddziaływania z kolei opierają się na pewności, że myśli i zachowanie, a także ruchy ciała tej osoby są kontrolowane z zewnątrz. Osoba taka najczęściej podejrzewa kontrolę za pomocą telepatii, hipnozy lub zaawansowanej technologii. W przypadku schizofrenii paranoidalnej mogą wystąpić także urojenia zdrady, hipochondryczne czy pochodzenia, kiedy schizofrenik twierdzi na przykład, że jego rodzice nie są jego rodzicami.
Urojenia mogą pojawić się samoistnie lub być konsekwencją halucynacji głównie o charakterze słuchowym. Omamy słuchowe, jak i inne zaburzenia postrzegania często towarzyszą urojeniom np. wrażenie wydzielania odoru z ciała.
Ani objawy katatoniczne, zaburzenia afektu, czyli ekspresji emocji, ani zaburzenia woli i mowy nie występują tu w ogóle lub w bardzo niewyraźnej formie. Bardzo rzadko pojawia się dezorganizacja zachowania czy niespójność myślenia. Objawy schizofrenii paranoidalnej redukuje się głównie przy użyciu leków przeciwpsychotycznych tzw. neuroleptyków. Neuroleptyki klasyczne prócz sztywności wywołują objawy uboczne jak maskowatość twarzy czy ślinienie się, a także odczucie otumanienia i senność. Wpływają także negatywnie na funkcje poznawcze, pamięć i koncentrację.
Neuroleptyki nowszej generacji zmniejszają prawdopodobieństwo spowodowania zaburzeń ruchu, w tym późnych dyskinez, niż w przypadku innych leków przeciwpsychotycznych. Mogą natomiast m.in. powodować nadmierny przyrost masy ciała. Testom poddawane są nowe lekieksperymentalnem.in. te, które pozwolą zmniejszyć dawki leków przeciwpsychotycznych, a także zapobiec nadmiernemu przyrostowi masy ciała.
Znacie kogoś, kto zachorował na schizofrenię paranoidalną? Jak wyglądało/ wygląda leczenie? Podzielcie się doświadczeniami.
