Pozycja stojąca nie może być niedbała, jest ona wyrazem szacunku w stosunku do osób, które przebywają w naszym towarzystwie. Zupełnie niedozwolone są zatem wszelkie próby opierania się o ścianę czy jakiś inny obiekt, który znajduje się w pobliżu i mógłby służyć za podpórkę. Wyprostowane muszą być również nogi. Ich krzyżowanie albo zbytnie ugięcie w kolanach na pewno nie wpłynie korzystnie na postrzegania naszej sylwetki, a co za tym idzie naszych manier. Oczywiście nie należy stać sztywno, „na baczność” – między stopami powinno znajdować się kilka centymetrów przerwy, a cała sylwetka ma sprawiać wrażenie swobodnej.

Odwieczny problem każdej osoby, która chociaż raz znalazła się w sytuacji oficjalnej i musiała przy tej okazji obrać postawę stojącą brzmi: co wtedy zrobić z rękami? Najlepiej zatem, by ręce były luźno opuszczone wzdłuż tułowia. Nie powinno się wówczas za pomocą rąk „bawić” żadnym przedmiotem, brać pod boki ani wykonywać innych ruchów, które mogą co prawda pomagać w walce ze stresem, ale równocześnie stanowią niezbyt korzystne sygnały dla osób postronnych. Zupełnie niedopuszczalne jest także wkładanie rak do kieszeni. Nie robimy tego nigdy, nawet siedząc czy przebywając w towarzystwie osób doskonale nam znanych, jest to bowiem uznawane za wyraz całkowitego lekceważenia.

Bardzo często można zauważyć również, że osoby, które w okolicznościach formalnych znajdują się w pozycji stojącej mają dłonie skrzyżowane. Nie jest to jednak dobre rozwiązanie, w zależności od sytuacji może ono bowiem być różnie interpretowane, czasem nawet jako wyraz zamknięcia się w sobie. Dlatego też najbardziej uniwersalne ustawienie rąk zakłada ich swobodne ułożenie wzdłuż ciała.

Jeśli idzie zaś o ułożenie głowy to także należy trzymać ją prosto – ani zbyt pochyloną w dół, co może być odczytane jako wyraz nieśmiałości, ani też za bardzo skierowaną ku górze, co z kolei może świadczyć o poczuciu wyższości danej osoby. Wypatrywanie czegoś, rozglądanie się na boki czy nawet zbyt intensywne przyglądanie się komuś na pewno też nie sprawią dobrego wrażenia.

Uwaga!

Ważne jest zatem, aby przestrzegać wszystkim powyższych zasad, ale też nie koncentrować się wyłącznie na tym, by dobrze stać. Nasza postawa świadczy o nas również wtedy, gdy jest zbyt napięta i wymuszona.

Zwracacie uwagę, jak stoicie? Czy przestrzeganie dobrych maniet w tym względzie jest dla Was ważne?

PODZIEL SIĘ
Poprzedni artykułJak się zachować na imprezie firmowej?
Następny artykułPaprykarz wegetariański – przepis

Ewelina Michalik - absolwentka komparatystyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, aktualnie zaś studentka filologii szwedzkiej na III roku. Jej naukowe pasje związane są z nurtami genderowymi i krytyką feministyczną. Prywatnie wielka miłośniczka Skandynawii i… zimy.

Na studiach polonistycznych zaczęłam się interesować literaturą i kulturą polskiego dwudziestolecia. Wtedy wszystko było inne – eleganckie kobiety, wspaniali gentelmani, inny kodeks wartości… Stąd być może wynika fakt, że wielką wagę przywiązuję do zachowań zgodnych z savoir vivrem. Praktyczną wiedzę w tej dziedzinie zdobyłam również pracując przy obsłudze przyjęć odbywających się na zamku należącym do belgijskiej rodziny królewskiej.

W wolnych chwilach lubię oglądać filmy – od brytyjskich komedii romantycznych po kino postmodernistyczne, słuchać każdej dobrej muzyki, szczególnie tej rodem z północy i gotować.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here